Rajery + Tiny Legs Tim

Vrijdag 16 04 '10

concert

Rajery

Rajery (spreek uit: Radjéry) is een levend wonder en een muzikaal genie. Rajery verloor al de vingers van zijn rechterhad op eenjarige leeftijd, als gevolg van een vergiftiging. Niet bepaald een gunstig scenario om muzikant te worden. Rajery hield echter vol en wordt nu beschouwd als een van de beste bespelers van de valiha, de bamboeharp van Madagaskar. De valiha is een dikke cilindervormige bamboepijp, rondom bespannen met stalen snaren (vaak gemaakt van fietsremkabels en gespannen met kleine stukjes kalebas) die een heldere en twinkelende klank produceren. Naast muzikant is Rajery ook schrijver, componist, zanger, dirigent, percussionist, acteur, festivalorganisator en oprichter van zijn eigen valiha-school. In 2002 kreeg hij voor zijn muziek de Prix Découvertes van Radio France Internationale. Zijn oeuvre wordt gekenmerkt door prachtige composities in een stijl die karakteristiek is voor het hoogland van Madagaskar. Zijn muziek is zacht maar krachtig, betoverend en bijna hypnotiserend. Zowel stemmen als instrumenten worden even behendig gebruikt en vormen vaak een magische eenheid. Op een hoger niveau verbindt de muziek de typische Madagassische tradities (zowel muzikaal als thematisch) met de weide wereld door referenties aan internationale stijlen. Live wordt Rajery begeleid door vier muzikanten.

concert

Tiny Legs Tim

Tim De Graeve groeide op met de rust en het stille avontuur van het West-Vlaamse Heuvelland. Als kind luisterde hij geboeid naar Bob Dylan en de oude bluesgrootmeesters. Hij volgde klassieke gitaarles, maar experimenteerde al snel met de doorleefde muziek van zijn favorieten en hij ontwikkelde stap voor stap zijn eigen stijl. Hij speelde in diverse groepjes en haalde in 2006 met Heartfakers de halve finale van Humo’s Rock Rally. Deze voorzichtig ontluikende muzikale carrière werd echter de afgelopen vijf jaar veel te vaak onderbroken door een ingrijpende ziekte. De ziekenhuisellende, de machteloosheid, de ijle grens tussen leven en dood en de onnoemelijke impact van ziekte op een jong leven zijn thema’s die niet meer weg te denken zijn uit de teksten die Tim vandaag schrijft. Ook de kleur van zijn muziek is onmiskenbaar getekend door deze ervaring. Zoals de blues van toen teert zij op een troostend cynisme en getuigt ze van strijdvaardigheid en levenslust. Anno 2010 legt Tim zich meer en meer toe op zijn solo werk, hoewel hij niet ontkent dat er straks terug een band rond hem staat. Ook deze avond doet het hij eenzaam en alleen achter een micro op ons podium.